Γιόγκα και Εγκυμοσύνη
Σουάμι Σιβαμούρτι Σαρασουάτι
Ως την ηλικία των 7 χρονών
Η μητέρα είναι ο γκούρου του παιδιού.
Ευθύνη της είναι η καλλιέργεια όλων των επιθυμητών ποιοτήτων, όπως αγάπη, συμπόνια και ευφυΐα.
Όπως ο κηπουρός φροντίζει ένα μικρό φυτό,
Έτσι κι εκείνη παρέχει ολόκληρη τη φροντίδα
Και την τροφή του παιδιού.
Το λίπασμα και η κοπριά προέρχονται από το αίμα και το μεδούλι της.
Είναι σαν το γεωργό
Που βάζει λίπασμα στο φυτό καθώς αυτό μεγαλώνει.
Όταν το φυτό έχει ολοκληρώσει την ανάπτυξή του,
Το λίπασμα δεν είναι πια απαραίτητο.
Με τον ίδιο τρόπο,
Η τροφή του μωρού
Δίνεται από τη μητέρα,
Και αυτή η τροφή δεν είναι μόνο υλική,
Αλλά περιλαμβάνει τα πάντα.
Παραμαχάμσα Σατυανάντα
Η εγκυμοσύνη είναι μια συναρπαστική εμπειρία, ολόκληρη η ύπαρξη της γυναίκας συμμετέχει και μεταμορφώνεται. Είναι μια περίοδος στη ζωή της γυναίκας, όπου είναι πολύ σημαντικό να βρίσκονται σε αρμονία όλες οι πλευρές της ύπαρξής της. Η τακτική εξάσκηση σε συγκεκριμένες τεχνικές της γιόγκα για εγκύους, όπως για παράδειγμα, στάσεις σώματος, τεχνικές αναπνοής, τεχνικές χαλάρωσης και διαλογισμού, εξασφαλίζουν τη καλύτερη δυνατή σωματική και νοητική υγεία. Επιπλέον η Γιόγκα συντελεί στη βαθύτερη ένωση ανάμεσα στη μητέρα και στο παιδί, στο φυσικό, στο συναισθηματικό και πνευματικό πεδίο, καθώς επίσης και στην κοινή τους ανάπτυξη, δηλαδή η μητέρα καθώς εξελίσσεται συμπαρασύρει και το έμβρυο σε αυτή την ανοδική πορεία.
 |
| Acharya of Yoga, Swami Sivamurti Saraswati Satyananda Yoga Hellas |
Οι σωματικές στάσεις της Satyananda Yoga® παρέχουν στη μέλλουσα μητέρα,την απαραίτητη σωματική ευελιξία και ελαστικότητα, αλλά και δύναμη που χρειάζεται. Οι τεχνικές αναπνοής βοηθούν, όχι μόνο στη χαλάρωση και στην ευεξία, αλλά και παρέχουν στο σώμα της άπλετη ζωτικότητα και ενέργεια.
Οι τεχνικές διαλογισμού, με την προυπόθεση, ότι η άσκηση σε αυτές είναι συστηματική και τακτική, έχουν ως αποτέλεσμα να αποκτά η γυναίκα μια γαλήνια στάση για τη ζωή. Η ήρεμη εσωτερική στάση βοηθά στο να μπορεί η γυναίκα να αντιμετωπίζει με ψυχραιμία και χαλαρότητα την επικείμενη εμπειρία του τοκετού. Η επανάληψη ορισμένων ήχων ηρεμεί τον νου και βοηθά στην καλύτερη ανάπτυξη του εγκεφάλου του μωρού.
Η εξάσκηση στη γιόγκα και από τους δύο γονείς, θα τους προετοιμάσει κατάλληλα για την άφιξη του παιδιού. Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι η πνευματική προετοιμασία των γονιών, είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη σύλληψη κάθε παιδιού. Διαμορφώνει τη συνείδηση και τη προδιάθεση του εμβρύου.
Το ιδανικό θα ήταν να εξασκείται η γυναίκα στη Γιόγκα πριν από τη σύλληψη, έτσι ώστε να μπορεί να προετοιμαστεί κατάλληλα ο νους και το σώμα της. Η Γιόγκα βέβαια μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά στη γυναίκα που ξεκινά την εξάσκηση της, σε αυτή τη τόσο σημαντική περίοδο της ζωής της και να της ανοίξει νέους δρόμους.
Δυναμώνει τους μυς και κάνει το σώμα πιο ευέλικτο, κάτι που θα διευκολύνει το ίδιο το τοκετό.Τα μέρη του σώματος που γυμνάζονται, ειδικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι οι μυς του στομάχου, της σπονδυλικής στήλης, της μέσης και της λεκάνης. Ισχυροί κοιλιακοί μυς διευκολύνουν τη μεταφορά του εμβρύου και τη σωστή ανάπτυξη. Οι κοιλιακοί μυς είναι απαραίτητοι για την εξώθηση του παιδιού, από τη μητέρα. Μια δυνατή, ευέλικτη σπονδυλική στήλη είναι απαραίτητη για τη γενική ελαστικότητα και τόνωση, όπως και για την υγιή λειτουργία του νευρικού συστήματος. Μια ελαστική σπονδυλική στήλη εμποδίζει την κύρτωση των ώμων, κάτι που συμβαίνει συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εξαιτίας του πρόσθετου βάρους. Το βάρος αυτό προκαλεί μεγάλη ένταση στους μυς της πλάτης και οι στάσεις της γιόγκα βοηθούν στην ενδυνάμωση αυτής της περιοχής.Τέλος, είναι εξίσου σημαντικές οι ειδικές ασκήσεις από το βαθύ κάθισμα, οι οποίες χαλαρώνουν και κάνουν ελαστική την περιοχή της λεκάνης για την ώρα του τοκετού.
Συγκεκριμένες τεχνικές αναπνοής είναι εξαιρετικά χρήσιμες τόσο για τη μητέρα όσο και για το έμβρυο. Αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό της μητέρας και εμπλουτίζεται με άφθονη ενέργεια. Το νευρικό σύστημα εξαγνίζεται και επέρχεται ηρεμία, εσωτερική χαλάρωση και ένα αίσθημα γλυκιάς ευεξίας το οποίο είναι τόσο ευεργετικό και για τους δύο.
Η πλήρης γιόγκική αναπνοή για παράδειγμα ανακουφίζει τη μητέρα, επειδή καθώς το έμβρυο αναπτύσσεται, μεγαλώνει και η μήτρα, η οποία σπρώχνει το διάφραγμα προς τα πάνω, με αποτέλεσμα να προκαλείται δυσκολία στην αναπνοή. Υπάρχουν ειδικές ασκήσεις αναπνοής που βοηθούν την μέλλουσα μητέρα να αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα.
Συγκεκριμένες τεχνικές αναπνοής βοηθούν στον ανώδινο τοκετό. Η αναπνοή και ο νους είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους. Ελέγχοντας την αναπνοή μπορείτε να ελέγχετε το πόνο, διότι ο πόνος βιώνεται μέσα στο νου και όχι στο σώμα. Με τη χρήση αναισθητικού, το αιθερικό σώμα αποτραβιέται και έτσι δεν αισθανόμαστε πόνο.Το ίδιο συμβαίνει μέσω της σωστής αναπνοής.
Εξαιτίας των πολλών λεπτών ορμονικών αλλαγών, η εγκυμοσύνη μπορεί να είναι μία περίοδος δυσκολιών για τη γυναίκα. Στη Σατυανάντα Γιόγκα υπάρχουν πολλές τεχνικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τη γυναίκα να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει τόσο σε σωματικό, όσο και σε ψυχικό επίπεδο. Κατά τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης πολλές γυναίκες αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα ναυτίας, υπνηλίας, κόπωσης και μείωσης της όρεξης. Η ένταση των προβλημάτων αυτών μειώνεται με τη βοήθεια των σατκάρμας, τεχνικών καθαρισμού του σώματος, που γίνονται με ζεστό αλατισμένο νερό, με καθοδήγηση από έμπειρους και εξειδικεύμενους δασκάλους της γιόγκα. Οι ίδιες τεχνικές είναι επίσης αποτελεσματικές και μετά το τοκετό, σε περίπτωση που η μητέρα παρουσιάσει μεταγεννητική κατάθλιψη.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό για τη γυναίκα ιδιαίτερα αυτή τη τόσο ξεχωριστή περίοδο της ζωής της να μπορεί να είναι εσωτερικά ήρεμη, γαλήνια και ευτυχισμένη. Η γαλήνη και η ηρεμία είναι καταστάσεις που υπάρχουν μέσα στο κάθε άνθρωπο αρκεί να ενσκύψει μέσα του για να τις ανακαλύψει. «Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να μπορεί να έχει την ικανότητα να βυθίζεται στο υποσυνείδητο έτσι ώστε η εσωτερική του προσωπικότητα να μπορεί να θεραπευτεί και να είναι υγιής.»
Υπάρχουν επίσης πολλές τεχνικές χαλάρωσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μειώσουν τη σωματική και νοητική ένταση που βιώνει μία γυναίκα κατά τη περίοδο της εγκυμοσύνης λόγω πολλαπλών αιτιών, τόσο εσωτερικών όσο και εξωτερικών. Η πιο απλή είναι μία άσκηση, η οποία ονομάζεται σαβάσανα και κατά την οποία η γυναίκα ξαπλώνει στο πάτωμα πάνω σε μία μαλακή επιφάνεια με τις παλάμες των χεριών να είναι στραμμένες προς τον ουρανό και τα πόδια να βρίσκονται σε μία απόσταση μεταξύ τους και να είναι χαλαρά. Από αυτή τη στάση η γυναίκα μπορεί να χαλαρώσει οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας για λίγα λεπτά και να αποβάλλει την ένταση.
Η Γιόγκα Νίντρα είναι μία τεχνική χαλάρωσης, η οποία θεωρείται ιδανική για την περίοδο της εγκυμοσύνης. Είναι μία τεχνική προοδευτικής, βαθειάς χαλάρωσης. Αυτή η τεχνική αντιμετωπίζει τη τριπλή ένταση, τη σωματική, τη συναισθηματική και τη νοητική. Επίσης γίνεται χρήση τεχνικών οραματισμών, δηλαδή με πολύ απλό τρόπο η μέλλουσα μητέρα μπορεί να φαντάζεται εικόνες που να την ηρεμούν, που να τη γαληνεύουν, όπως για παράδειγμα κάποιο θαλασσινό τοπίο, ένα ηλιοβασίλεμα. Μέσω του οραματισμού η γυναίκα φαντάζεται το παιδί της να είναι υγιές, να έχει καλό χαρακτήρα και να έχει τη τάση για μια ζωή δημιουργική και γεμάτη αγάπη.
Στις μέρες μας μπορούμε να γνωρίζουμε το φύλο του παιδιού που πρόκειται να γεννηθεί, κάτι που διευκολύνει την αποτελεσματικότητα του οραματισμού. Λέγεται ότι η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη. Αυτή η αρχή βρίσκεται πίσω από την αποτελεσματικότητα του οραματισμού. Οι γνώσεις μας σχετικά με το DNA μας δείχνουν ότι οι σκεπτομορφές της μητέρας μπορούν να αλλάξουν και να ενισχύσουν τη δομή του DNA του παιδιού.
Στη τεχνική της Γιόγκα Νίντρα χρησιμοποιούνται σύντομες θετικές φράσεις, τη στιγμή που η μητέρα αναφέρει εσωτερικά αυτές τις φράσεις βρίσκεται σε μια τέτοια ψυχονοητική κατάσταση όπου ο νους της είναι θετικός, ανοικτός, ήρεμος και έτσι το μήνυμα φτάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στον παραλήπτη, δηλαδή στη συνείδηση του εμβρύου. Με αυτό το τρόπο μπορεί να βοηθηθεί η διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού, όπως επίσης και για να διευκολύνθεί η εμπειρία του τοκετού.
Η ψυχολογία και η φιλοσοφία της γιόγκα δίνουν τα κατάλληλα εργαλεία στη μέλλουσα μητέρα για να κατανοήσει και να βιώσει τη μητρότητα με πληρότητα. Η ανάπτυξη της επίγνωσης και της παρατήρησης όλων των εμπειριών της ζωής, είναι η κεντρική διδασκαλία της γιόγκα. Η ικανότητα του παρατηρητή δηλαδή να μπορούμε να έχουμε αυτή την αμυδρή απόσταση από τα γεγονότα, έτσι ώστε να μπορούμε καλύτερα να κατανοούμε τί συμβαίνει και να κάνουμε τις ορθότερες επιλογές, αυτό έχει επίσης σαν αποτέλεσμα να απομακρύνεται σταδιακά ο φόβος και το άγχος. Η επίγνωση ενισχύει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση και επίσης διευκολύνει τη πιο συνειδητή εμπειρία της γέννας, Η γιογκική ψυχολογία μας βοηθά επίσης να κατανοήσουμε τη σχέση αιτίου και αποτελέσματος και πως αυτό επιδρά και καθορίζει τη ζωή μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποκτούμε μεγαλύτερη γνώση και σοφία για τη ζωή.
Η γιόγκα επισημαίνει πόσο σημαντικά είναι τα επτά πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων η μητέρα παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού. Μετά από τα επτά αυτά χρόνια, είναι απαραίτητο το παιδί να δεχθεί πιο έντονα την επιρροή του πατέρα, Δηλαδή την αρσενική ενέργεια, ώστε να αναπτύξει τη λογική του και τη διάνοια του. Η μητέρα μαθαίνει μέσω της γιόγκα να καλλιεργεί στο παιδί την εκτίμηση της ομορφιάς και της γνώσης, με ιστορίες για ήρωες και ηρωίδες, που το παιδί θα έχει σαν πρότυπα και εσωτερικά στηρίγματα στο μέλλον.
Η γιογκική άποψη για τη μητρότητα τονίζει την σπουδαιότητα της προετοιμασίας ολόκληρης της οικογένειας για την άφιξη του νέου της μέλους. Υποστηρίζει τη συμμετοχή του πατέρα και των άλλων παιδιών στις προετοιμασίες και συχνά προτείνει στον πατέρα και τα άλλα παιδιά να συμμετέχουν στις τάξεις της γιόγκα. Μια τέτοια προετοιμασία είναι συχνά χρήσιμη στην αντιμετώπιση ανταγωνιστικών συναισθημάτων ανάμεσα στα αδέλφια, ή συναισθημάτων ζήλιας που εμφανίζονται με την άφιξη του νέου μέλους της οικογένειας.
Η γιογκική στάση για το τοκετό - Θα θέλαμε να αναφερθούμε στην παραδοσιακή στάση του σώματος κατά την οποία οι γυναίκες γεννούσαν σε όλες τις παραδοσιακές κοινωνίες. Ονομάζεται Κάλι ασάνα. Είναι το βαθύ κάθισμα, η πιο αποτελεσματική στάση για το τοκετό. Η γυναίκα που κάθεται σ’αυτή τη στάση την ώρα του τοκετού είναι σε θέση να αντέξει με μεγαλύτερη ευκολία τους πόνους, έχει μεγαλύτερο έλεγχο και πιο πολύ δύναμη. Επίσης και η εσωτερική στάση της γυναίκας αλλάζει, έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, είναι ενεργητική στη διαδικασία του τοκετού. Η δική της δύναμη είναι αυτή που κατευθύνει την όλη διαδικασία.
Η κλίση της λεκάνης και του αγωγού του τοκετού, είναι τέτοια που όλες οι προσπαθειες της συγκεντρώνονται στο να σπρώξει το μωρό προς τα κάτω και έξω από το σώμα της, χωρίς να ξοδεύει καθόλου ενέργεια άσκοπα προς άλλες κατευθύνσεις. Η όλη διαδικασία έχει ένα μεγάλο σύμμαχο, τη βαρύτητα, η δύναμη αυτή είναι ο φυσικός συνεργάτης της γυναίκας κατά την ώρα της εξώθησης του παιδιού. Με την κατάλληλη γιογκική προετοιμασία, μια γυναίκα μπορεί να γεννήσει εύκολα στην Κάλι ασάνα, με ελάχιστη μόνο καθοδήγηση και βοήθεια από το γιατρό της και τη μαία.
Στην Ελλάδα πριν από μερικές δεκαετίες οι γυναίκες γεννούσαν σε αυτή τη στάση και συνήθως μόνες τους, αν δεν είχαν τη συμπαράσταση της μαίας του χωριού. Αντίθετα σήμερα, οι σύγχρονες γυναίκες γεννούν από τη στάση που ονομάζεται στάση λιθοτομίας. Είναι δηλαδή ξαπλωμένες ανάσκελα, με τα πόδια ψηλά και τα γόνατα σε απόσταση μεταξύ τους. Από αυτή τη στάση στερείται η γυναίκα τη σημαντική βοήθεια της βαρύτηταςκαι πρέπει να εξωθήσει ενάντια στη φυσική αρχή της βαρύτητας. Η έμφυτη ικανότητα της να γεννήσει το μωρό προς τα κάτω και να βοηθήσει στην έξοδο του εμβρύου εξουδετερώνεται και χάνεται η δύναμη να εκφράσει τον εαυτό της και να αισθανθεί ότι εκείνη τα κατάφερε.
Πολύ ζωτική ενέργεια κατευθύνεται επίσης σε λανθασμένη κατεύθυνση κα σπαταλιέται στους μυς της πλάτης και των ποδιών, αντί να εστιαστεί εκεί που χρειάζεται για έναν επιτυχημέννο τοκετό. Δεν κατευθύνει η ίδια τον τοκετό και δε νιώθει καμμία εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της και στις ικανότητες της να βοηθήσει τη φύση, επειδή δε βρίσκεται στη θέση να εκδηλώσει τη φυσική της δύναμη.
Για τη μητέρα που ζει μόνη της, τόσο οι γιογκικές τεχνικές όσο και η φιλοσοφία που ενυπάρχει σε αυτές, συντελούν στην ενίσχυση της υγείας της και της ψυχικής της ισορροπίας και αντισταθμίζουν την αίσθηση της μοναξιάς και ανασφάλειας που μπορεί να αισθάνεται λόγω έλλειψης του πατέρα. Η γιόγκα δίνει πρωταρχική σημασία στο ρόλο της μητέρας και παρέχει τα εργαλεία για να δομήσει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή της, έτσι ώστε να ενδυναμωθεί εσωτερικά και να μάθει να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις. Η φιλοσοφία της γιόγκα τη διδάσκει πώς να αξιοποιεί κατάλληλα τις συνθήκες στις οποίες βρίσκεται και της δίνει κίνητρα για να καλλιεργήσει μια πιο θετική και αισιόδοξη στάση ζωής.
Είναι σημαντικό να τονισθεί επίσης, ότι η γιόγκα αντιμετωπίζει την εγκυμοσύνη και το τοκετό τόσο από την πλευρά της γυναίκας όσο και από την πλευρά του παιδιού που πρόκειται να γεννηθεί. Πρέπει δηλαδή να φροντισθούν οι ανάγκες και των δύο. Η μητέρα και το παιδί από την αρχή της σύλληψης πρέπει να συνδεθούν, όπως επίσης αμέσως μετά το τοκετό το μωρό και η μητέρα δε πρέπει καθόλου να αποχωριστεί ο ένας από τον άλλο, αλλά ως προς αυτό θα αναφερθούμε παρακάτω.
Οι σοφοί λένε πως τον τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης η ψυχή εισέρχεται στο σώμα του παιδιού και τότε αυτό αποκτά επίγνωση. Γι αυτό το λόγο η γιόγκα τονίζει ότι η γυναίκα είναι υπεύθυνη όχι μόνο για την ορθή φυσική ανάπτυξη του παιδιού, αλλά και για την ισορροπημένη ψυχολογική δομή του. Το βασικό υλικό της ζωής του παιδιού υφαίνεται μέσα στη μήτρα, οπότε η υγεία και η νοητική στάση της μητέρας το επηρεάζουν άμεσα. Οι πρακτικές της γιόγκα βοηθούν τη μητέρα να καλλιεργεί μια θετική επίδραση στην συνείδηση του παιδιού, η οποία ολοένα και διευρύνεται καθώς περνά ο χρόνος της κύησης. Η αρμονική εσωτερική κατάσταση της μητέρας επιδρά και διαμορφώνει το έμβρυο, ο δυνατός σύνδεσμος που δημιουργείται μεταξύ τους είναι ένας άρρηκτος δεσμός που στηρίζει το παιδί σ’ολόκληρη τη ζωή του. Όταν η γυναίκα προετοιμασθεί με τις τεχνικές που της παρέχει η γιόγκα θα μπορέσει να βιώσει μία όμορφη περίοδο εγκυμοσύνης, την οποία θα αναπολεί στη μνήμη της με χαρά και νοσταλγία. Ο τοκετός θα είναι επίσης μία συναρπαστική εμπειρία και για τους δύο, τη μητέρα και το παιδί, μία θετική, μοναδική εμπειρία μεταμόρφωσης.
Θα θέλαμε να ανφερθούμε σε ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν της Ελλάδας, όπου η γυναίκα ακολουθώντας την εσωτερική σοφία κρατούσε πάντα το παιδί μαζί της πάνω της και δεν έβγαινε έξω από το σπίτι για σαράντα ημέρες και μετά όταν έβγαινε πήγαινε στην εκκλησία για να πάρει την ευχή από τον ιερέα, το οποίο είναι πολύ σημαντικό και για το παιδί και για τη μητέρα. Η γυναίκα της Αφρικής, της Ινδίας, οι ιθαγενής της Αμερικής κρατούν, μάλιστα δένουν τα παιδιά τους πάνω στο σώμα τους, στην πλάτη ή στο στομάχι με ένα πανί. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ένωση, την ασφάλεια, το μητρικό δέσιμο. Εμείς οι σύγχρονες γυναίκες έχουμε ανάγκη από πολλά λόγια, πολλές νοητικές διευκρινήσεις και εξηγήσεις για όλα αυτά τα θέματα γιατί σε κάποιο σημείο του δρόμου έχουμε χάσει την επαφή με την εσωτερική μας θηλυκή φύση.
Η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι μία πολύ καλή ευκαιρία για να έρθουμε σε επαφή με την πηγή που ονομάζεται θηλυκή φύση ή σοφία. Είναι λοιπόν σημαντικό οι πρώτες σαράντα μέρες το παιδί να είναι σε σωματική επαφή με τη μητέρα.
Υπάρχει μία πολύ βαθιά παράδοση ως προς αυτό. Από τη σύλληψη, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και για την περίοδο των πρώτων σαράντα ημέρών το παιδί και η μητέρα είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους, έχουν κοινή ζωτική ενέργεια, έχουν μία αύρα. Αν λοιπόν αυτή η ισορροπία διαταραχθεί απότομα, με την απομάκρυνση για παράδειγμα, τότε μπορεί να δημιουργηθεί μεγάλη συναισθηματική και ψυχολογική αναταραχή, η οποία όμως δε θα εκδηλωθεί άμεσα, αλλά στο μέλλον.
Οι εννέα μήνες της κύησης μπορούν να προσφέρουν στη γυναίκα τη πολύτιμη ευκαίρία να έρθει κοντά στον εαυτό της και να έρθει σε επαφή με την αρχέγονη σοφία, στο παιδί οι εννέα αυτοί μήνες είναι ένα πρελούδιο της ζωής και μία εποχή δόμησης της ύπαρξής του και εκπαίδευσης. Ο τοκετός για τη γυναίκα είναι μία συγκλονιστική εμπειρία, όπου δίνει τη μεγάλη μάχη και πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένη, να έχει έτοιμα τα όπλα της, δυνατό, ευλύγιστο σώμα, καθαρό και συγκεντρωμένο νου και άφοβη καρδιά γεμάτη αγάπη για τη ζωή που έρχεται. Η γέννηση για το ίδιο το παιδί είναι η πιο σημαντική του εμπειρία, είναι μία δύσκολη μετάβαση και πρέπει να το υποδεχθούν με αγάπη ηρεμία και τρυφερότητα. Η εμπειρία της γέννησης ασυνείδητα ακολουθεί τον άνθρωπο σε όλη του τη ζωή.
Η βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης που υπάρχει στη γιόγκα μπορεί να ευεργετήσει τη μητέρα και το παιδί, έτσι ώστε να βιώσουν με τον πιο αρμονικό τρόπο όλη αυτή την εμπειρία.
Σημείωση: Οι τεχνικές της γιόγκα για εγκύους θα πρέπει να διδάσκονται από εξειδικευμένους δασκάλους γιόγκα και σε συνεργασία με το θεράποντα ιατρό.
Yoga and Pregnancy
Swami Sivamurti Saraswati
Until the age of seven years, the mother is the guru of the child. She is responsible for the development of all the desired qualities, such as love, compassion and intelligence. Just as the gardener looks after a small plant, she too provides for the total care and nutrition of the child. The compost and the manure are derived from her blood and bone marrow. She is like the farmer who gives urea to the plant when it is growing. Once the plant is fully grown, urea is no longer useful. In the same way, giving nutrition to a baby is the mother's responsibility, and that nutrition does not mean only feeding, it is all inclusive.
Paramahamsa Satyananda
Pregnancy is a total experience. It is a time in a woman's life when it is of prime importance that the various dimensions of her being are in harmony. The regular practice of certain yoga exercises, meditation and breathing techniques ensures optimum health of her body and mind, and the unification of her physical, emotional and spiritual growth with that of the developing child.
Yoga postures, together with breathing and relaxation techniques, provide the mother-to-be with physical flexibility and suppleness. The breathing exercises not only aid relaxation and well-being, they also charge her body with vitality and extra energy for both herself and the child. Meditation techniques, if practised consistently, promote a serene outlook on life, which benefits the disposition of both the mother and the child, and help bring about a relaxed attitude towards the actual birth experience. The repetition of certain sounds settles the mind, and aids the brain development of the child.
The practice of yoga by both parents will enable them to become fitting hosts for the child. Indeed, the spiritual preparation of the parents is an important factor in the conception of every child, and moulds the consciousness and disposition of the foetus and the baby after the birth.
Ideally, yoga should be practised before conception to prepare the woman's mind and body, but it can also be of great value during pregnancy for an expectant mother who is just commencing yoga. It will strengthen the muscles and make the body more supple, which will aid the delivery itself.
The parts of the body that yoga works on, in particular during pregnancy, are the stomach muscles, spine, back muscles and pelvis. Strength in the abdominal region will assist the carriage of the foetus and aid proper development. The muscles of the stomach and the abdomen are essential for pushing the child from the womb. A strong, supple spine is necessary for general flexibility and toning, and the healthy functioning of the nervous system. A resilient spine will prevent the shoulders drooping, which often occurs during pregnancy, owing to the extra weight the woman is carrying. The extra weight of the developing child also puts a great strain on the back muscles, and yoga postures help to strengthen this area. Lastly, but most importantly, special exercises in a squatting position help to make the pelvic area relaxed and flexible for the actual birth.
Deep yogic breathing is particularly useful, as the growth of the baby enlarges the uterus to such an extent that the diaphragm is pushed upwards. This can result in a shortness of breath. There are specific breathing exercises to help the mother-to-be with this condition.
In early pregnancy many women experience strong feelings of nausea, lethargy and loss of appetite. The intensity of this condition can be alleviated through shatkarmas, cleansing techniques for the body. They are also effective after the birth if the new mother experiences post-natal depression. These techniques help to balance the sympathetic and parasympathetic nervous systems, and harmonize the endocrine system, which eliminates the depression.
Yoga nidra, which is a progressive system of deep relaxation using visualization techniques, is one of the most powerful practices to be used during pregnancy. Through visualization the woman can imagine her child with a healthy body, a good character and a lively and creative disposition. These days it is possible to know the sex of the unborn child, and this data can assist the effectiveness of the visualization. It is said that energy follows thought, and it is this principle that is behind the efficacy of visualization. Our knowledge of DNA also makes it possible for the thought forms of the mother to change and enhance the DNA structure of the child. Positive affirmations are also used in yoga nidra and these can be utilized to assist the character formation of the child, as well as facilitating an easy and enjoyable birth experience for both the mother and the child.
The psychology and philosophy of yoga can assist the mother to understand the experiences she is going through and to live them more fully. The development of awareness and of being a witness to all experiences in life is a central teaching of yoga. The ability to stand aside and witness what one is passing through removes a lot of fear and anxiety. Awareness builds one's inner resources of self-esteem and confidence and also enables the birth to be more consciously experienced. Yogic psychology also helps us understand the causes and effects of our circumstances in life and this deepens our insight and wisdom. Yoga stresses the first seven years of the child's life. During this time it is the mother who has the most important role in the character formation of the child. After seven years, the more masculine energies of the father are necessary to develop reasoning and intellectual abilities. The mother learns through yoga to nurture in the child an appreciation of beauty and culture, such as the use of storytelling with colourful heroes and heroines for the child to use as role models.
The yogic attitude towards motherhood stresses the importance of preparing the whole family for the arrival of a new family member. It advocates the participation of the father and other children in the preparations and often suggests the father and children do the yoga classes with the mother. Such preparation is often useful in counteracting feelings of sibling rivalry or jealousy that may occur following the introduction of a new family member.
Yoga also views the pregnancy and birth from the child's viewpoint, as well as the mother's, and emphasizes the importance of the immediate bonding of the newly-born infant with the mother. From the fourth month, the wise say that the soul enters the body of the unborn child and that he or she now has awareness. This is why yoga emphasizes the role of the mother in nourishing the infant, not just physically, but also psychologically. The basic fabric of a child's life is woven in the womb and the health and mental attitudes of the mother directly affect the baby. Yogic practices assist the mother in developing a positive influence on the growing consciousness of the child, as well as ensuring that the experience of pregnancy and birth are wholesome and memorable ones for both herself and the child.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου